Ζηκόπουλος Κ, Τασιόπουλος Ν, Σιβετίδου Σ.
«ΑΝΑΠΛΑΣΗ», Κέντρο Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Ημερήσιας Νοσηλείας, Aθήνα.
Οι κακώσεις του βραχιονίου πλέγματος είναι συχνές στην σημερινή εποχή και οφείλονται σε τροχαία ατυχήματα και σε τραυματισμό με πυροβόλο όπλο. Προκαλούν σοβαρές παραλύσεις του άνω άκρου και οδηγούν σε βαριές αναπηρίες. Καθυστερήσεις στην θεραπευτική αντιμετώπιση θεωρείται πως παρατείνουν το χρόνο της αποκατάστασης, μειώνοντας παράλληλα το ποσοστό βελτίωσης.
Σκοπός. Είναι η κατάδειξη της σημασίας της ταχείας και άμεσης θεραπευτικής παρέμβασης στο τελικό θεραπευτικό αποτέλεσμα, μέσω της παρουσίασης 2 ακραίων περιπτώσεων ασθενών με κάκωση του βραχιονίου πλέγματος, που ακολούθησαν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης.
Υλικό. Ο 1ος ασθενής είχε υποστεί κάκωση συνεπεία πυροβολισμού. Η σφαίρα είχε παραμείνει εντός του βραχιονίου πλέγματος προκαλώντας επιπλέον έγκαυμα των νευρικών κολοβωμάτων. Η σφαίρα αφαιρέθηκε άμεσα, ο ασθενής υπεβλήθη σε 2ο χρόνο σε χειρουργική επέμβαση με νευρόλυση και μεταμόσχευση νευρικών κλάδων και ακολούθησε πρόγραμμα αποκατάστασης, εμφανίζοντας προοδευτικά συνεχή βελτίωση σε όλες σχεδόν τις κινήσεις του άνω άκρου.
Ο 2ος ασθενής υπέστη μερικό εξελκυσμό βραχιονίου πλέγματος, πρόσθιο εξάρθρημα του ώμου και κάταγμα κλείδας με ψευδάρθρωση συνεπεία τροχαίου ατυχήματος. Αντιμετωπίσθηκε χειρουργικά ενάμισυ έτος μετά το ατύχημα και καθυστέρησε στην έναρξη προγράμματος αποκατάστασης, εμφανίζοντας μικρή βελτίωση. Η καθυστερημένη χειρουργική αντιμετώπιση της ψευδάρθρωσης (ενάμισυ έτος μετά το ατύχημα), είχε ως συνέπεια την επαναλαμβανόμενη πίεση και τραυματισμό του βραχιονίου πλέγματος. Η καθυστερημένη έναρξη προγράμματος αποκατάστασης είχε ως συνέπεια 25 μήνες μετά την κάκωση όλες οι κινήσεις του αντιβραχίου να εμφανίσουνελάχιστη βελτίωση. Η συνεχής βελτίωση της κλινικής και ηλεκτρομυογραφικής εικόνας στην πρώτη περίπτωση και η ελάχιστη πρόοδος στην δεύτερη περίπτωση είναι δηλωτικά της σημασίας της πρώϊμης θεραπευτικής παρέμβασης.
Συμπέρασμα. Στα πλαίσια της σωστής ιατρικής φροντίδας, θα πρέπει να λαμβάνεται μέριμνα για την άμεση και ταχεία θεραπευτική αντιμετώπιση (χειρουργική ή συντηρητική) των ατόμων με κάκωση του βραχιονίου πλέγματος, για την μεγιστοποίηση του θεραπευτικού αποτελέσματος και την ελαχιστοπολιηση της προκύπτουσας αναπηρίας.
