ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ
Η ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΓΡΙΦΟY
Του Χρήστου Ε. Γεωργόπουλου MD, PhD, CCST – NS (UK)
Νευροχειρουργού,
Προέδρου ΚΑΑ – ΑΝΑΠΛΑΣΗ
Με ρωτούν οι ασθενείς:
«Γιατρέ μου, τί θα κάνουμε με τα εμβόλια; Πώς λειτουργούν στον οργανισμό μας; Πόσο αποτελεσματικά είναι; Πόσο ασφαλή είναι;»
Καταθέτω όσο πιο απλά γίνεται τα κατωτέρω, με βάση τη γνώση και εμπειρία μου και ευχαρίστως θα δεχθώ διόρθωση ή αντίκρουση επί τη βάσει επιστημονικών δεδομένων, τα οποία πιθανόν μου διαφεύγουν.
Εισαγωγικά, είναι απαραίτητο να γίνει κατανοητό ότι, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο
–μολύνομαι (δηλαδή αποικίζομαι) από μικροοργανισμό– μικρόβιο και
–νοσώ εξαιτίας αυτής της μόλυνσης, αναπτύσσω δηλαδή λοίμωξη (φλεγμονή).
Επί παραδείγματι, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων μολύνονται κατά τη διάρκεια της ζωής τους από τον ιό των ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV), αλλά μόνον ένα μικρό ποσοστό ατόμων θα νοσήσουν, θα αναπτύξουν δηλαδή ορατά θηλώματα ή καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και της στοματικής κοιλότητας. (Έχουν περιγραφεί πάνω από 170 τύποι HPV και, ήδη από το 2008, το εμβόλιο εισήχθη στο εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμών).
Αυτό ισχύει για την πλειοψηφία των μολύνσεων και -εν τοις πράγμασι- μεγάλος αριθμός ατόμων που μολύνονται με κορονοϊό είναι ασυμπτωματικοί.
Το ασυμπτωματικό άτομο, βέβαια, μπορεί να μεταδίδει τον ιό, ο οποίος σε πλέον ευαίσθητα και ευάλωτα άτομα μπορεί να προκαλέσει σοβαρή λοίμωξη, έως και θάνατο.
Και ενώ με το εμβόλιο επιτυγχάνεται πρόληψη/παρεμπόδιση της λοίμωξης από τον ιό SARS-CoV-2, γνωστό και ως κορονοϊό, ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ εάν με το εμβόλιο επιτυγχάνεται και πρόληψη/ παρεμπόδιση της μόλυνσης από κορονοϊό.
Συμπερασματικά, λοιπόν, δεν γνωρίζουμε εάν τα εμβόλια θα αποτρέψουν τη ΔΙΑΣΠΟΡΑ του κορονοϊού στην κοινότητα, που αποτελεί σημαντικό παράγοντα και στόχο για την επίτευξη «ανοσίας αγέλης», δια του εμβολιασμού.
ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ SARS-CoV-2
Όλα τα εμβόλια στοχεύουν στο να παρουσιάσουν στον ανθρώπινο οργανισμό μέρος του κορονοϊού, συνήθως τμήμα της εξωτερικής επιφάνειας του πρωτεϊνικού περιβλήματός του (καψίδιο).
Διά του εμβολιασμού, παρουσιάζουμε στον ανθρώπινο οργανισμό μέρος του ιού, στοχεύοντας και επιδιώκοντας αυτό να αναγνωριστεί από το ανοσοποιητικό μας σύστημα, το οποίο και θα κινητοποιηθεί εναντίον του.
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα,
-θα αναγνωρίσει το εν λόγω μέρος του ιού ως ξένο,
-θα παράξει αντισώματα που θα το καταστρέψουν και
-θα αποκτήσει μνήμη για αυτό, ώστε να αναγνωρίσει τον αντίστοιχο εισβολέα ιό σε περίπτωση μελλοντικής μόλυνσης και να τον καταστρέψει.
Στην περίπτωση του SARS-CoV-2, το μέρος του ιού που χρησιμοποιείται για την παρασκευή των εμβολίων είναι η πρωτεΐνη -ακίδα, την οποία χρησιμοποιεί ο κορονοϊός για να προσκολληθεί στα κύτταρά μας και να «επιτελέσει» το καταστροφικό του έργο.
Αυτή την πρωτεΐνη-ακίδα του κορονοϊού μπορούμε να την φανταστούμε ως κλειδί, που επιτρέπει στον κορονοϊό να κλειδώσει πάνω στο ευάλωτο αλλά και επιδεκτικό κύτταρο, να εισέλθει σε αυτό και να καταλάβει το μηχανισμό αναπαραγωγής του, με αποτέλεσμα να παραχθούν εκατομμύρια αντίγραφα του κορονοϊού. Τα αντίγραφα αυτά συνεχίζουν τον κύκλο τους, στα επόμενα κύτταρα.
Αυτή την περίοδο, υπάρχουν ουσιαστικά τέσσερις τρόποι πρόκλησης/ παραγωγής ανοσολογικής αντίδρασης του ανθρώπινου οργανισμού στον κορονοϊό.
Εξ’ αυτών, οι τρεις έχουν ήδη εφαρμοστεί στην κατασκευή άλλων εμβολίων:
1. Αδρανοποιημένος ιός: Εμβόλια που δοκιμάζονται στη Φάση 3 και είναι όλα από την Κίνα.
2. Εξασθενημένος ή συγγενής-ακίνδυνος αδενοϊός: Εμβόλιο Oxford Astra Zeneca, Janssen, CanSino Biologics και Sputnik V.
3. Ενισχυτική πρωτεΐνη: Η πρωτεΐνη-ακίδα του κορονοϊού παρουσιάζεται στον ανθρώπινο οργανισμό σε συνδυασμό με αδρανή πρωτεΐνη, ως ενισχυτική της ανοσολογικής αντίδρασης: GSK/Sanofi Pasteur και Novavax.
4. Αγγελιαφόρο RNA (Messenger RNA – mRNA):
Ο τρόπος αυτός αφορά νέα και, ομολογουμένως, συναρπαστική τεχνολογία, παρά τα όποια σχετικά μειονεκτήματα.
Εν προκειμένω, το mRNA, το οποίο κωδικοποιεί κανονικά την παραγωγή της πρωτεΐνης-ακίδας του κορονοϊού, συντίθεται στο εργαστήριο.
Ο συγκεκριμένος, τροποποιημένος και ΑΣΦΑΛΗΣ για τον άνθρωπο, «συνθετικός γενετικός κώδικας» χορηγείται στον ανθρώπινο οργανισμό, προσλαμβάνεται από τα κύτταρα του οργανισμού μας και μεταφράζεται σε αβλαβείς πρωτεΐνες, παρόμοιες με τις πρωτεΐνες του κορονοϊού, οι οποίες θα διεγείρουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα για παραγωγή αντισωμάτων, τα οποία θα μας προστατεύσουν έναντι του πραγματικού ιού.
Με δεδομένο ότι, η πρωτεΐνη-ακίδα είναι μόνον ένα μικρό (μολονότι κρίσιμο για την επιτυχή εισβολή του κορονοϊού στα κύτταρα) συστατικό στοιχείο ολόκληρου του ιού, οι παραγόμενες πρωτεΐνες «μιμητές» είναι εντελώς ακίνδυνες.
Το ουσιαστικό πλεονέκτημα του εν λόγω τύπου εμβολίου είναι η γρήγορη σε μαζική κλίμακα παραγωγή του.
Το μειονέκτημά του είναι ότι, αδρανοποιείται ταχύτατα, δηλαδή αχρηστεύεται σε θερμοκρασία δωματίου, με δεδομένο ότι παρασκευάζεται, αποθηκεύεται και διανέμεται υπό συνθήκες βαθιάς ψύξης.
Αυτού του τύπου είναι τα εμβόλια της Pfizer/BioNTech και της Μοderna (να σημειωθεί ότι, οι ιδρυτές της Moderna έδωσαν αυτό το όνομα στην εταιρία τους το 2010, ως συνδυασμό του Modified και RNA).
“ΑΝΟΣΙΑ ΑΓΕΛΗΣ”
Ανοσία Αγέλης / Κοινότητας / Πληθυσμού: όλοι δόκιμοι όροι, με ταυτόσημο περιεχόμενο.
Η αποτελεσματικότητα των εμβολίων κορονοϊού που ανακοινώνεται από τις φαρμακευτικές εταιρίες -μετά τη συμπλήρωση της Φάσης 3 δοκιμών- θα πρέπει να γίνει αντιληπτή με τέσσερις παραδοχές:
-Πρώτον, η αποτελεσματικότητα 90 – 95% είναι εντυπωσιακή, ειδικά συγκρινόμενη με την αντίστοιχη 50 – 60% του εμβολίου για τη γρίπη, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι τελικά θα αποδειχθεί χαμηλότερη.
-Δεύτερον, δεν γνωρίζουμε αν προστατεύουν έναντι μολύνσεως.
-Τρίτον, δεν γνωρίζουμε τη χρονική διάρκεια της προστασίας που παρέχουν, εξού και δεν γνωρίζουμε τη συχνότητα αναγκαίων επανεμβολιασμών.
-Τέταρτον, τα συγκεκριμένα εμβόλια είναι αποτελεσματικά, υπό την προϋπόθεση ότι, η πρωτεΐνη-ακίδα, με βάση την οποία έχουν κατασκευαστεί, παραμένει σταθερή, παρά τις καταγραφόμενες και αναμενόμενες τυχαίες μεταλλάξεις του κορονοϊού.
Αναφορικά με την ασφάλεια των εν λόγω εμβολίων, η γενική διαπίστωση είναι ότι, οι άμεσες και βραχυπρόθεσμες παρενέργειες που κατεγράφησαν μετά την χορήγησή τους σε χιλιάδες επί χιλιάδων εθελοντών, δεν ήσαν παρά οι αναμενόμενες, δηλαδή πόνος και ερεθισμός στο σημείο χορήγησης και αδιαθεσία μίας-δύο ημερών, ως επί απλής ιώσεως.
Αντικειμενικά, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τις μακροπρόθεσμες παρενέργειες, εκτός αυτών που οφείλονται σε κατασκευαστική ατέλεια, πιθανή επιμόλυνση του εμβολίου (είσοδος μικροβίων στο εμβόλιο κατά τη φάση της παρασκευής του) και αλλεργική παθολογική αντίδραση σε προσθετικούς παράγοντες (βοηθητικά συστατικά τα οποία σταθεροποιούν και προστατεύουν το ενεργό συστατικό του εμβολίου) – κάτι που μπορεί να συμβεί σε οποιοδήποτε φάρμακο.
Ιστορικά, ουδεμία μακροπρόθεσμη παρενέργεια έχει καταγραφεί μέχρι σήμερα σε μαζικούς εμβολιασμούς.
Η χιονοστιβάδα αρνητών του κορονοϊού, αντι-εμβολιαστών και οπαδών της «φυσικής ανοσίας αγέλης» αποτελεί, κατά την άποψή μου, το διαβατήριο για το βασίλειο του παραλογισμού.
Η αλήθεια, πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ότι μετά από μαζικό εμβολιασμό με ορισμένα εμβόλια, η επιτευχθείσα ανοσία πληθυσμού εμποδίζει την εξάπλωση της πανδημίας στη μειοψηφία, που δεν είχε εμβολιαστεί.
Το ποσοστό του πληθυσμού που απαιτείται να εμβολιαστεί για να επιτευχθεί η ανοσία αγέλης, εξαρτάται από:
-το βαθμό μεταδοτικότητας του παθογόνου μικροοργανισμού και
-το κατά πόσον το εμβόλιο αποτρέπει, τόσο τη νόσο, όσο και τη μόλυνση από τον εν λόγω μικροοργανισμό.
Για παράδειγμα, στην περίπτωση της ιλαράς που είναι εξαιρετικά μεταδοτική ιογενής νόσος, η ανοσία του πληθυσμού επιτυγχάνεται όταν έχει εμβολιαστεί περισσότερο από 90% του πληθυσμού.
Με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα, δεν υπάρχει καταγεγραμμένη περίπτωση πανδημίας/ενδημίας (βακτηριακής, ιογενούς ή παρασιτικής αιτιολογίας), η οποία να έχει οδηγήσει σε ανοσία κοινότητας, με εκρίζωση της νόσου.
Απόδειξη, τα προ εμβολιασμού δραματικά παραδείγματα, σχετικά με γνωστές ιογενείς νόσους, όπως ευλογιά, ιλαρά, «μαγουλάδες», ερυθρά, πολιομυελίτιδα.
Μέχρι την εισαγωγή του εμβολίου BCG και των αντιβιοτικών κατά της φυματίωσης, η νόσος εξόντωνε εκατομμύρια συνανθρώπων μας κάθε χρόνο. Δυστυχώς, εξακολουθεί ακόμα να εξοντώνει, στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, που στερούνται εμβολίων και φαρμάκων.
Το ίδιο συμβαίνει με την ελονοσία -που είναι παρασιτική νόσος- και την οστρακιά -που είναι βακτηριακή νόσος- οι οποίες εξαλείφονται σταδιακά, λόγω μεγαλύτερης/ευρύτερης διαθεσιμότητας αντιβιοτικών, και όχι βεβαίως λόγω «φυσικής ανοσίας αγέλης».
Στο βαθμό που η πλέον του 90% αποτελεσματικότητα των εμβολίων στην πρόληψη της λοίμωξης/νόσου COVID-19 αποδειχθεί και στην πρόληψη της μόλυνσης, δηλαδή και στον περιορισμό της διασποράς του ιού, υπολογίζεται ότι, για να επιτευχθεί ανοσία του πληθυσμού, θα πρέπει να εμβολιαστούν τα 2/3 του Παγκόσμιου Πληθυσμού.
Είναι ευνόητο ότι, όσο η εν τις πράγμασι αποτελεσματικότητα του εμβολίου πέφτει κάτω από 90%, τόσο μεγαλύτερο ποσοστό του Παγκόσμιου Πληθυσμού θα πρέπει να εμβολιαστεί, για να επιτευχθεί η ευκταία και επιδιωκόμενη ανοσία αγέλης.
Σημαντικός παράγοντας είναι και η αποτελεσματικότητα του εμβολίου, παρά τις αναμενόμενες μεταλλάξεις του κορονοϊού. Για τον λόγο αυτό η έρευνα πρέπει να συνεχίζεται και να προσαρμόζεται στα εκάστοτε νέα δεδομένα.
Ο κορονοϊός δεν γνωρίζει σύνορα, έθνος, φυλή, χρώμα, θρησκευτικές και πολιτικές πεποιθήσεις, σεξουαλικές επιλογές. Η καταπολέμησή του συνιστά παγκόσμια ανάγκη, πάνω και πέρα από πολιτικά και οικονομικά κριτήρια.
Για να επιτευχθεί η ανοσία αγέλης, χρειάζεται η θωράκιση κάθε ανθρώπινης ύπαρξης, σε πανανθρώπινο επίπεδο, αποκλειστικά και μόνον κατά τις επιταγές της επιστήμης. Μία από αυτές, είναι ο οργανωμένος και συστηματικός εμβολιασμός σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μέχρι να επιτευχθεί η ανοσία αγέλης δια εμβολιασμού, διαδικασία η οποία μπορεί να πάρει έως ένα χρόνο, πιθανόν και περισσότερο, συνεχίζουμε με τα κλασικά προληπτικά μέτρα:
-Τέστ
-Ιχνηλάτηση
-Θεραπεία
-Απομόνωση
-Κοινωνική αποστασιοποίηση
-Μάσκα
-Πλύσιμο χεριών/χρήση αντισηπτικών και
-Κάθε είδους αναγκαία υποστήριξη, προς όλους τους συνανθρώπους μας, που άμεσα ή έμμεσα πλήττονται από την θανατηφόρα επέλαση του κορονοϊού πάνω στον Πλανήτη.
