Της Αλεβίζου Ελένης – Ειρήνης
Εργοθεραπεύτριας
ΚΑΑ-ΑΝΑΠΛΑΣΗ
Η 27η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Εργοθεραπείας, παρέχοντας μια ευκαιρία να αναδειχθεί η σπουδαιότητα της Εργοθεραπείας στην υποστήριξη της υγείας και της ευημερίας των ατόμων.
Όπως ορίζεται από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Εργοθεραπευτών, η Εργοθεραπεία είναι η επιστήμη που ασχολείται με την προώθηση θεμάτων τα οποία αφορούν την υγεία των ανθρώπων, μέσω της εμπλοκής τους στο έργο (WFOT, 2012).
Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Σύλλογο Εργοθεραπείας το «έργο» αφορά τους τομείς των Δραστηριοτήτων Καθημερινής Ζωής (όπως χρήση μπάνιου, τουαλέτας, ένδυση, σίτιση, λειτουργική κινητικότητα, προσωπική υγιεινή, κ.o.κ.), της Ψυχαγωγίας ή του Ελεύθερου Χρόνου και της Παραγωγικότητας (AOTA, 2020). Επίσης, ως «έργο» ορίζονται οι καθημερινές δραστηριότητες που κάνουν οι άνθρωποι ως άτομα, ως μέλη μιας οικογένειας και στο πλαίσιο της κοινότητας, τα οποία όμως είναι σημαντικά, φέρουν νόημα και σκοπό στη ζωή τους. Επιπλέον, στον όρο «έργο» περιλαμβάνονται όλα όσα χρειάζονται, θέλουν και αναμένεται να κάνουν οι άνθρωποι (WFOT, 2012).
Το επάγγελμα της Εργοθεραπείας ξεκίνησε να αναπτύσσεται στις αρχές του 20ου αιώνα από την ανάγκη να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής των ατόμων με φυσικά, ψυχικά και κοινωνικά προβλήματα, λόγω του μεγάλου αριθμού των εν καιρώ τραυματιών πολέμου. Τη συγκεκριμένη περίοδο μάλιστα ονομαζόταν «Εργασιοθεραπεία» και εμφανίστηκε ως μέθοδος θεραπείας που εστίαζε κυρίως σε πρακτικές διαφόρων τομέων, όπως η αποκατάσταση μετά από τραύματα και η ενίσχυση της αυτονομίας των ατόμων με κινητικά ή ψυχοκοινωνικά προβλήματα (Quiroga &Virginia,1995).
Σήμερα, η επιστήμη της Εργοθεραπείας εστιάζει στην προαγωγή της υγείας και ευεξίας των ατόμων μέσω της εμπλοκής τους σε «έργα» που έχουν νόημα (Kristensen & Petersen, 2015). Ο κυριότερος στόχος της Εργοθεραπείας επικεντρώνεται στην ανάπτυξη, την αποκατάσταση των δεξιοτήτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ατόμων που αντιμετωπίζουν κινητικές, ψυχικές ή κοινωνικές προκλήσεις (RCOT, 2015).
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της Εργοθεραπείας είναι το ότι επιδιώκει να προσαρμόζεται στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας, διατηρώντας πάντα την αποστολή της, δηλαδή, να βελτιώνει τη ζωή των ανθρώπων και να προάγει την υγεία και ευημερία σε όλους τους τομείς της ζωής, μέσω του έργου (CAOT, 2015).
Στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ, πρωταρχικός στόχος της εργοθεραπευτικής παρέμβασης είναι η βελτίωση της ικανότητας των ασθενών για επιτέλεση των δραστηριοτήτων της καθημερινής ζωής (σίτιση, ένδυση, προσωπική υγιεινή, οικιακές δραστηριότητες) και των μεταφορών, (αναπηρικό αμαξίδιο, καρέκλα, κρεβάτι, τουαλέτα, αυτοκίνητο) με ασφάλεια και αποτελεσματικότητα.
Στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ, οι εργοθεραπευτές ως μέλη της Δι-επιστημονικής Ομάδας Αποκατάστασης, αξιολογούν τους ασθενείς και σχεδιάζουν εξατομικευμένα προγράμματα αποκατάστασης, δίνοντας προτεραιότητα στους στόχους και τις ανάγκες των ίδιων των ασθενών και των οικογενειών τους. Τα προγράμματα αυτά στόχο έχουν την εμπλοκή των ατόμων σε σημαντικά έργα καθημερινής ζωής, στην πρόληψη πτώσεων, στην ανεξαρτησία και την εκπαίδευση συγγενών και φροντιστών (ΑΟΤΑ, 2024).
Παράλληλα, μέσα από διεθνείς αξιολογικές κλίμακες, εξατομικεύεται περαιτέρω η εργοθεραπευτική παρέμβαση σε όλους τους τομείς της καθημερινής ζωής, δηλαδή, όχι μόνον στην ατομική φροντίδα και τη δημιουργική απασχόληση, αλλά και την παραγωγικότητα, με στόχο την προσωπική, οικογενειακή, επαγγελματική και κοινωνική επανένταξη.
Οι συνεδρίες Εργοθεραπείας συνδυάζουν την κλασική θεραπευτική παρέμβαση με εξειδικευμένη επικουρική και υποστηρικτική τεχνολογία, με στόχο την αποτελεσματικότητα των θεραπευτικών προγραμμάτων.
Ηγούμενη της τεχνολογίας, η ΑΝΑΠΛΑΣΗ περιλαμβάνεται στις ελάχιστες Δομές Αποκατάστασης παγκοσμίως που διαθέτουν το Νευροπλοηγούμενο Διακρανιακό Μαγνητικό ερεθισμό (NTMS). Το NTMS είναι μια μη επεμβατική, αναίμακτη μέθοδος εστιακού ερεθισμού του εγκεφάλου, με τη χρήση μαγνητικού πεδίου υψηλής έντασης και τρισδιάστατη ανασύνθεση μαγνητικής τομογραφίας εγκεφάλου. Πρόκειται για μία εξαιρετικά ασφαλή, ανώδυνη, αναίμακτη – μη επεμβατική, μη φαρμακευτική, ακριβή και αποτελεσματική ιατρική πράξη, με την οποία πραγματοποιείται η ακριβής χαρτογράφηση του εγκεφάλου πριν την υποβολή των ασθενών σε νευροχειρουργική επέμβαση ή χρησιμοποιείται θεραπευτικά σε ασθενείς οι οποίοι αντιμετωπίζουν κινητικές δυσκολίες ή διαταραχές λόγου και ομιλίας, ως απόρροια εγκεφαλικών βλαβών. Η εφαρμογή του ρομποτικού γαντιού στο παράλυτο χέρι του ασθενούς κατά τη διάρκεια θεραπευτικής συνεδρίας του με τον Νευροπλοηγούμενο Μαγνητικό Ερεθισμό του Εγκεφάλου (ΝΤΜS), με τη συνεργασία και το συντονισμό διεθνώς πιστοποιημένων ιατρών και ειδικά εκπαιδευμένων εργοθεραπευτών, συνιστά μια κορυφαία θεραπεία για την αποκατάσταση της κίνησης και του λόγου σε ασθενείς με Αγγειακό Εγκεφαλικό Επεισόδιο ή άλλη εγκεφαλική βλάβη, ενισχύοντας έτσι την επανεκπαίδευση λειτουργικής χρήσης του άνω άκρου.
Οι συνδυαστικές συνεδρίες τμημάτων αποκατάστασης της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ (Λογοθεραπεία, Νευροψυχολογία, Κλινική Ψυχολογία, Φυσικοθεραπεία) αποσκοπούν στην ολική προσέγγιση των ασθενών. Μια τέτοια επιστημονικά τεκμηριωμένη προσέγγιση, ενισχύει στο μέγιστο βαθμό την αποκατάσταση των ασθενών με νευρολογικές βλάβες, καθώς τους βοηθά να αναπτύξουν, να αποκαταστήσουν ή να διατηρήσουν τις δεξιότητες που χρειάζονται για να αυτονομηθούν και να συμμετέχουν πλήρως στη ζωή τους.
Στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ, το τμήμα Εργοθεραπείας σε συνεργασία με τα τμήματα Ψυχολογίας και την Κοινωνική Υπηρεσία πραγματοποιούν ομάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης με στόχο την ομαλότερη προσαρμογή των ασθενών, την ενίσχυση του τομέα της ψυχαγωγίας και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους, στο πλαίσιο ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος.
Ωστόσο, η φροντίδα των ασθενών της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ συνεχίζεται και μετά την έξοδό τους από το Κέντρο. Οι εργοθεραπευτές της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ παρέχουν αξιολόγηση κατοικίας πριν την επιστροφή των ασθενών στο σπίτι τους, καθώς και συνέχιση της θεραπείας κατ’ οίκον.
Στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ το πιο σημαντικό είναι είναι η αφοσίωση προς τον άνθρωπο και την υγεία του, με σταθερή προοπτική προς ένα μέλλον γεμάτο ελπίδα και δυνατότητες για όλους.
«Κάνουμε για τους ασθενείς μας ό,τι είναι αναγκαίο και όχι ό,τι θεωρείται εφικτό.»
«Κάνουμε για τους ασθενείς μας ό,τι θα κάναμε για την οικογένειά μας».
