Δρ. Χρήστος Γεωργόπουλος, MD, PhD, CCST-NS(UK))
Πρόεδρος του Κέντρου Αποθεραπείας και Αποκατάστασης «ΑΝΑΠΛΑΣΗ»
Διευθυντής Νευροχειρουργικής Κλινικής Νοσοκομείου «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ»
Τα Αγγειακά Εγκεφαλικά Επεισόδια (ΑΕΕ) και οι Τραυματικές κακώσεις του Εγκεφάλου συνιστούν τις κύριες αιτίες αναπηρίας στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς.
Ήδη, από την αρχή της λειτουργίας μας (φέτος κλείνουμε 18 χρόνια ζωής, «ενηλικιωθήκαμε»!), επιχειρήσαμε μια ενδελεχή ανάλυση των κλινικών και επιδημιολογικών χαρακτηριστικών αυτών των τόσο σοβαρών νοσολογικών οντοτήτων, και θέσαμε σε εφαρμογή καινοτόμες αντιλήψεις για την πλέον αποτελεσματική αντιμετώπισή τους, αφού πρώτα προβήκαμε σε δύο διαπιστώσεις:
1) Η αντιμετώπιση των ασθενών με ΑΕΕ είναι ελλιπής, κατακερματισμένη και ασυντόνιστη.
2) Απαιτείται πλήρης, ολοκληρωμένη και πολυσυλλεκτική Διαγνωστική Προσέγγιση και Θεραπευτική Παρέμβαση.
Κάθε χρόνο στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ αξιολογούνται κατά μέσον όρο 270 καινούργιοι ασθενείς με ΑΕΕ, μετά την οξεία φάση.
Αντιλαμβανόμαστε εύκολα, ότι ένας τόσο μεγάλος αριθμός ασθενών προσφέρεται για ενδελεχή επεξεργασία, η οποία και ανέδειξε ιδιαίτερης σημασίας συμπεράσματα.
Αφετηρία μας είναι η διαπίστωση και διατύπωση ενός σημαντικού ευρήματος που προκύπτει από την ανάλυση των στατιστικών στοιχείων, σχετικά με αυτούς τους ασθενείς, ότι δηλαδή, τέσσερεις στους δέκα ασθενείς εμφανίζουν μετρίου βαθμού λειτουργική διαταραχή, ενώ δύο στους δέκα βιώνουν σοβαρή αναπηρία, μετά από ΑΕΕ.
Τελικά, μόνον το 10% περίπου των ασθενών αυτών ικανοποιούν τα διεθνή κριτήρια προς αποκατάσταση κλειστής νοσηλείας. Η πλειοψηφία των ασθενών με ΑΕΕ δύνανται να αντιμετωπισθούν ως εξωτερικοί ασθενείς, μετά την έξοδό τους από το Γενικό Νοσοκομείο όπου νοσηλεύθηκαν κατά την οξεία φάση.
Σε ένα ποσοστό ασθενών, της τάξεως του 10-15%, η πρόγνωση για λειτουργική αποκατάσταση είναι εξαιρετικά δυσοίωνη. Για τους συγκεκριμένους ασθενείς είναι ορθότερη η κατ’ οίκον φροντίδα, ή η εισαγωγή σε προνοιακά ιδρύματα Χρονίων Παθήσεων, μετά τη δέουσα και αναγκαία ενημέρωση της οικογένειας και πάντοτε υπό ιατρική παρακολούθηση.
Η θεραπεία αποκατάστασης ασθενών με ΑΕΕ αρχίζει – ή θα έπρεπε να αρχίζει – κατά την οξεία φάση της νοσηλείας των ασθενών, στο Γενικό Νοσοκομείο, αμέσως μόλις οριστικοποιηθεί η διάγνωση του ΑΕΕ και τεθούν υπό έλεγχο όλοι οι παράγοντες που απειλούν τη ζωή των ασθενών.
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι, η ανάρρωση από το ΑΕΕ είναι μια φυσική διαδικασία.
Ο ρόλος της θεραπείας Αποκατάστασης συνίσταται στην πλήρη, ολοκληρωμένη και συντονισμένη εξυπηρέτηση των αναγκών των ασθενών από την Ομάδα Αποκατάστασης, που προσδιορίζει και τους στόχους της και οι οποίοι συνοψίζονται στα εξής:
- Πρόληψη επιπλοκών
- Λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για πρόληψη υποτροπής του ΑΕΕ και εκδήλωσης δυνητικά θανατηφόρων καταστάσεων, όπως στεφανιαίας νόσου, πνευμονικής εμβολής κ.λ.π.
- Ενίσχυση υπολειπόμενων λειτουργιών
- Διδασκαλία νέων δεξιοτήτων, με στόχο την αντιρρόπηση λειτουργικών ελλειμμάτων, μεγιστοποίηση της ανεξαρτησίας κατά την επιτέλεση Δραστηριοτήτων Καθημερινής Ζωής και βελτίωση της Ποιότητας Ζωής του ασθενούς και της οικογένειάς του, συμπεριλαμβανομένης της επαγγελματικής και κοινωνικής επανένταξης του ασθενούς.
Το 35% των ασθενών που αναφέρονται για θεραπεία αποκατάστασης, ποσοστό ίδιο αναλογικά για γυναίκες και άνδρες, διανύουν την 5η, 6η και 7η δεκαετία της ζωής τους, επομένως ευρίσκονται σε παραγωγική ηλικία.
Οι ασθενείς αυτοί συνδέουν την ταχύτητα και τον βαθμό της νευρολογικής και λειτουργικής τους αποκατάστασης με την δυνατότητα επαγγελματικής (επανα)δραστηριοποίησης για την προσπόριση εισοδημάτων δι’ εαυτούς και τα υπ’ αυτών εξαρτώμενα άτομα.
Οι υπόλοιποι ευρίσκονται στην ηλικιακή ομάδα των συνταξιούχων.
Οι ασθενείς αυτοί συνδέουν τα ίδια με τα ανωτέρω στοιχεία με την ελαχιστοποίηση του «βάρους» που θα αποτελέσουν (άμεσα ή έμμεσα) για την οικογένειά τους, από την οποία –εντεύθεν – θα εξαρτώνται.
Συνεπώς, ο βαθμός ικανοποίησης των ασθενών (και συγγενών) είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον βαθμό λειτουργικής ανεξαρτησίας, ως τελική έκβαση του ΑΕΕ, άρα ως αποτέλεσμα της ενδεδειγμένης
Α) Αντιμετώπισης του ΑΕΕ κατά την οξεία φάση και
Β) Θεραπείας αποκατάστασης κατά την:
- Οξεία
- Μετά – οξεία και
- Χρόνια φάση.
Το συνολικό κόστος των ανωτέρω είναι μεγάλο και κατά περίπτωση δυσβάσταχτο:
- Κόστος προσωπικό = τα προς το ζην
- Κόστος οικογενειακό = ως προστατευόμενο μέλος
- Κόστος κοινωνικό = εξαιρετικά μακροχρόνιες και δαπανηρές θεραπείες, ιδιαιτέρως επί «αποτυχίας» των Α και Β.
Κατά την τριετία 2009-2011 νοσηλεύθηκαν στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ ως εσωτερικοί ασθενείς 170 άτομα.
Εξ’ αυτών τα 79 ήσαν γυναίκες και τα 91 άνδρες.
Η μέση ηλικία των ανωτέρω ασθενών κατεγράφη στα 61 έτη.
Σημειωτέον ότι, εντεύθεν, τα στοιχεία που θ’ αναφερθούν, αφορούν τον ειδικό πληθυσμό των νοσηλευθέντων ασθενών στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ.
Κατά συνέπεια αναφερόμαστε σε ασθενείς, οι οποίοι εκρίθησαν ως έχοντες καλές προοπτικές και ικανοποιητική πρόγνωση για την τελική έκβαση με την θεραπεία αποκατάστασης στο Κέντρο μας και, επομένως, ικανοποιούσαν τα κριτήρια εισαγωγής στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ (νευρολογικά, λειτουργικά και παθολογικά).
Ο μέσος χρόνος εσωτερικής νοσηλείας ήταν 74 ημέρες, ενώ ο χρόνος νοσηλείας κυμάνθηκε από έναν έως – σε εξαιρετικές περιπτώσεις – οκτώ μήνες.
Οι θεραπείες συνταγογραφούνται από την Ομάδα Αποκατάστασης, σύμφωνα με τις ανάγκες των ασθενών, όπως αυτές αξιολογούνται κατά την αρχική εκτίμηση και τις τακτικές ημερήσιες και εβδομαδιαίες επαναξιολογήσεις – επανεκτιμήσεις.
Οι θεραπείες γίνονται καθημερινά, επτά ημέρες την εβδομάδα – και το πρωί και το απόγευμα – και διαρκούν για όσο χρόνο κρίνουν τόσο οι φυσίατροι, όσο και οι κλινικοί θεραπευτές, ότι ωφελείται αντικειμενικά ο ασθενής.
Όσον αφορά την βαρύτητα των περιστατικών, αξίζει να σημειωθεί ότι είμαστε το μοναδικό Κέντρο Αποκατάστασης του νομού Αττικής, που δεχόμαστε ασθενείς με τραχειοστομία/γαστροστομία και εξειδικευόμαστε στην θεραπευτική αντιμετώπιση κατακλίσεων, ουρολογικών προβλημάτων (Τμήμα Ουροδυναμικού Ελέγχου για ασθενείς με νευρογενή κύστη), δυσφαγίας (Τμήμα Δυσφαγίας) και επώδυνων συνδρόμων (Κλινική Πόνου).
Οι ασθενείς εκμεταλλευόμενοι τη χωροταξική θέση της νέας ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ (Νέα Ιωνία – έναρξη λειτουργίας, 17 Νοεμβρίου 2008) και την εύκολη πρόσβαση, προσέρχονται από όλες τις περιοχές του νομού Αττικής.
Μικρός αριθμός ασθενών προσέρχεται και από άλλους, όμορους κυρίως, νομούς. Περιστασιακά έχουμε νοσηλεύσει ασθενείς από Κύπρο, Ιταλία, Γερμανία και Μεγάλη Βρετανία.
Η ανάλυση των στοιχείων του φακέλου των ασθενών, αλλά και η προσωπική επικοινωνία με τους θεράποντες ιατρούς στα Γενικά Νοσοκομεία όπου αντιμετωπίσθηκαν οι ασθενείς με ΑΕΕ κατά την οξεία φάση, κατέδειξε δύο εντυπωσιακά, όσο και κατ’ αρχάς απροσδόκητα ευρήματα:
Πρώτον, η πλειοψηφία των ασθενών αυτών, από όλα τα Γενικά Νοσοκομεία, Δημόσια και Ιδιωτικά, παρά τις δυσμενείς έως τραγικές συνέπειες της οικονομικής κρίσης, αντιμετωπίσθηκαν με αξιοσημείωτη ταχύτητα, διαγνωστική επάρκεια και θεραπευτική ενάργεια. Σημειώνουμε δε ότι, τόσο στις Παθολογικές όσο και στις Νευρολογικές κλινικές γίνεται ευρεία χρήση των διεθνώς εφαρμοζομένων κλιμάκων αρχικής αξιολόγησης ασθενών με ΑΕΕ, αναφορικά με τη βαρύτητα του επεισοδίου, ως αρχική πρόγνωση της θνητότητας, αλλά και της μακροχρόνιας έκβασης.
Δεύτερον, κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας της νέας ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ, ο μέσος χρόνος νοσηλείας των νοσηλευθέντων ασθενών στο Γενικό Νοσοκομείο Υποδοχής, κατά την οξεία φάση, ήταν 17 ημέρες.
Με την πάροδο του χρόνου ο βαθμός εμπιστοσύνης προς την ΑΝΑΠΛΑΣΗ αυξήθηκε αλματωδώς. Απόδειξη της εμπιστοσύνης που χαίρει στην επιστημονική κοινότητα η ΑΝΑΠΛΑΣΗ είναι το γεγονός ότι, δύο χρόνια αργότερα , το 2011, ο μέσος χρόνος νοσηλείας ασθενών με ΑΕΕ στο Γενικό Νοσοκομείο, προ της εισαγωγής στο Κέντρο μας, μειώθηκε θεαματικά στις μόλις πέντε (!!) ημέρες.
Μέσω άτυπων συζητήσεων, διαπιστώσαμε ότι, αρχικά, κύριοι παράγοντες που επηρέασαν θετικά και ταχέως την οπτική της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ ήταν τόσο το ανθρώπινο δυναμικό (γνωστά στελέχη του ιατρικού και του θεραπευτικού κόσμου, όλων ανεξαιρέτως των ειδικοτήτων), όσο και ο περίφημος ηλεκτρονικός εξοπλισμός, τα ρομποτικά κρεββάτια και η μοναδική θεραπευτική πισίνα του κέντρου.
Γρήγορα βεβαίως ήρθαν και τα κλινικά αποτελέσματα, προς επίρρωση και ενίσχυση των αρχικών εντυπώσεων.
Από τους 170 ασθενείς, μόνον 7 χρειάσθηκαν επείγουσα διακομιδή σε Γενικό Νοσοκομείο, λόγω σοβαρών, απειλητικών για τη ζωή, επιπλοκών. Μετά την αντιμετώπιση των καταστάσεων αυτών επανήλθαν υπό την δική μας φροντίδα.
Το 90% (153) των νοσηλευθέντων ασθενών, κατά την εισαγωγή τους ήσαν κατά κλίμακα Barthel (BI) στην ομάδα της «πλήρους» εξάρτησης (0-20/100).
Το υπόλοιπο 10% των ασθενών, κατεγράφη ως «σοβαρά» εξαρτημένοι (BI 21-60/100).
Το σύνολο των ασθενών κατέδειξε, κατά μέσον όρο, στατιστικά σημαντική βελτίωση κατά 46 «ολόκληρες» βαθμίδες στην κλίμακα Barthel, κατά την ημέρα εξόδου.
Επισημαίνουμε ότι, αντικειμενικά, ασθενείς βαθμολογούμενοι με δείκτη μεγαλύτερο του 40 κατά BI (ασθενείς με ικανοποιητικό βαθμό ανεξαρτησίας), δύνανται να εξέλθουν και να συνεχίσουν τη θεραπεία τους ως εξωτερικοί ασθενείς.
Έτσι φτάσαμε στον τρίτο χρόνο που εξετάζουμε, το 2011, όπου ο μέσος χρόνος νοσηλείας ασθενών με ΑΕΕ στο Γενικό Νοσοκομείο, προ της εισαγωγής στο Κέντρο μας, μειώθηκε θεαματικά στις μόλις πέντε (!!) ημέρες!
Στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ ανέκαθεν αντιλαμβανόμασταν όλοι εμείς, το σύνολο δηλαδή του προσωπικού, ανεξαρτήτως ειδικότητας ή θέσεως (μία σαφώς προσδιορισμένη επαγγελματική συλλογικότητα = Ομάδα Αποκατάστασης) ως πρωταρχικό καθήκον μας, στα πλαίσια του ασθενοκεντρικού συστήματος οργάνωσης και λειτουργίας μας, τη διαφύλαξη, προστασία και προαγωγή της ΥΓΕΙΑΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ.
Η τήρηση αυτού του καθήκοντος (με δεδομένη την άρτια υλικοτεχνική υποδομή και τον προηγμένο τεχνολογικό εξοπλισμό) εκ προοιμίου διασφαλίζεται από την ανάδειξη της διαλεκτικής σχέσης ανάμεσα σε δύο παράγοντες:
Α) αφενός μεν την ύπαρξη προσωπικού με αποδεδειγμένη γνώση και εμπειρία στον τομέα εξειδίκευσής τους και υψηλό αίσθημα ευθύνης – προσωπικά και συλλογικά – απέναντι στους ασθενείς, αλλά και τους συνεργάτες τους,
Β) αφετέρου δε την ύπαρξη ενός ασθενοκεντρικού Συστήματος Διαχείρισης Ολικής Ποιότητας που αφορά τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη, την οργάνωση, και την παροχή κορυφαίας ποιότητας Υπηρεσιών Υγείας και Αποκατάστασης.
Η ΑΝΑΠΛΑΣΗ υπήρξε πρωτοπόρα και σ’ αυτόν τον καταλυτικής σημασίας τομέα:
«Ολική Προσέγγιση – Ολική Φροντίδα – Ολική Ποιότητα».
Διαπλέοντας άγνωστες, ανεξερεύνητες, ταραγμένες θάλασσες κατά το δεύτερο ήμισυ της δεκαετίας του 1990, μέσα σε ένα κλίμα άγνοιας και εχθρότητας για τις υπηρεσίες της Αποκατάστασης, καταπλεύσαμε στο υπήνεμο και ασφαλές λιμάνι του Συστήματος Διασφάλισης Ποιότητας για Νοσηλευτικά Ιδρύματα Υγείας και Αποκατάστασης, προϊόν συνεργασίας με την DQS και τον IQNet, το οποίο δια της ευρείας αποδοχής και απήχησης που έτυχε διεθνώς, μας καταξίωσε ως ηγέτιδα δύναμη στο χώρο μας και την ΑΝΑΠΛΑΣH συνώνυμη της Επιστήμης της Αποκατάστασης.
Αποτελεί δεδομένο πως η ΑΝΑΠΛΑΣΗ, είναι το τελευταίο στάδιο μιας μακράς και επίπονης διαδρομής του ασθενούς που ξεκινά κατά την εμφάνιση της νόσου και συνεχίζεται με την αμιγώς ιατρική και νοσηλευτική αντιμετώπισή της στην οξεία φάση.
Περνώντας το κατώφλι της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ, ο ασθενής αυτός ή και το περιβάλλον του, είναι φοβισμένοι, απογοητευμένοι και απαισιόδοξοι για την εξέλιξη της κατάστασής τους, ή και το αντίθετο, με υπερβολικές προσδοκίες για την άρση μιας (πιθανώς μόνιμης) ανικανότητας, θυμωμένοι ίσως από τις συνθήκες νοσηλείας που έζησαν, οργισμένοι από τη γραφειοκρατία, στραγγισμένοι από χρήματα και ψυχικές αντοχές, πλαισιωμένοι από συγγενείς και συνοδούς απηυδισμένους από την ταλαιπωρία, συνηθισμένους να υποκαθιστούν το νοσηλευτικό προσωπικό στα καθήκοντά του και εξασθενημένους από τον αγώνα τους να διεκδικούν (αυτονόητες συνήθως) παροχές από τα ασφαλιστικά Ταμεία.
Κατά τις πρώτες στιγμές της παραμονής τους στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ, το στοιχείο της έκπληξης αντικαθίσταται αρχικά από καχυποψία…….. «δεν μπορεί να είναι τα πράγματα διαφορετικά από ό,τι αλλού κι ας δείχνουν το αντίθετο».
Με τον καιρό (γιατί η νοσηλεία σε ένα Κέντρο Αποκατάστασης είναι μακροχρόνια) διαπιστώνουν, αντιλαμβάνονται και εκτιμούν τις Αρχές και τις Αξίες που μας διέπουν και μας χαρακτηρίζουν:
- Είμαστε ειλικρινείς, υπεύθυνοι και υπόλογοι απέναντι στους ασθενείς μας και στους συγγενείς τους,
- Κάνουμε για τους ασθενείς μας ό,τι είναι αναγκαίο και όχι ό,τι θεωρείται εφικτό,
- Βοηθούμε τον ασθενή – Πολίτη με αναπηρίες να διατυπώσει και το πρόβλημά του και το αίτημά του και τον χρήζουμε συνολικό
- Θεωρούμε ότι το καθήκον μας επεκτείνεται πέραν των ορίων δράσης της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ, προς όλους τους επαγγελματίες υγείας, αλλά και την ευρύτερη κοινωνία.
Υπ’ αυτήν την έννοια αντιλαμβανόμαστε ότι η ΑΝΑΠΛΑΣΗ έχει έναν διευρυμένο επιστημονικό και κοινωνικό ρόλο που δεν εξαντλείται σε παρεμβάσεις προς την επιστημονική κοινότητα, μέσω συμμετοχής σε Επιστημονικά Συνέδρια και διοργανώσεις Επιστημονικών εκδηλώσεων (ως σύμφυτο και εγγενές χαρακτηριστικό μας).
Περιλαμβάνει επιπροσθέτως ενισχυμένες παρεμβάσεις, τόσο προς την κοινωνία, όσο και προς την πολιτεία, μέσα από άρθρα, δημοσιεύματα, αλλά και συνδρομή και αρωγή σε κάθε απορία, σε κάθε πληροφορία, σε κάθε δράση Ακαδημαϊκών φορέων και Οργανισμών, που μας προσκαλούν ως Ειδικούς σε θέματα Νευροεπιστημών και Αποκατάστασης.
Οι παρεμβάσεις αυτές, άλλοτε στοχευμένες και άλλοτε ευρύτερες, κλινικές ή κοινωνικοπολιτικές, αλλά πάντοτε ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ, στοχεύουν στην:
- Προστασία των δικαιωμάτων των ασθενών, αναφορικά με την διατήρηση, βελτίωση και αποκατάσταση της υγείας τους.
- Αρτιότερη οργάνωση των υπηρεσιών Υγείας.
- Κατοχύρωση και προστασία της εμπιστοσύνης των ασθενών και του κοινωνικού συνόλου προς τους επαγγελματίες Υγείας (=λειτουργούς, διακόνους της Επιστήμης), όχι μόνον ως μεμονωμένα άτομα, αλλά και ως οργανωμένες συλλογικότητες.
- Αξιολόγηση στοιχείων, που θα μπορούσαν να εγείρουν ανησυχίες, και διενέργεια προληπτικών και διορθωτικών παρεμβάσεων, στα πλαίσια ενός πιστοποιημένου συστήματος διαχείρισης ολικής ποιότητας.
- Διαμόρφωση Υποδομών (εγκαταστάσεων και εξοπλισμού) που χαρακτηρίζονται για την επάρκειά τους, τόσο ποσοτική, όσο και ποιοτική και διασφάλιση της αρτιότητας, μέσα από την συνεχή ανανέωση, προσήκουσα ανάπτυξη και εφαρμογή της πλέον προηγμένης τεχνολογίας.
- Ένταξη του ανθρώπινου δυναμικού σε μια Υπερτομεακή Ομάδα, όπου Επαγγελματίες Υγείας, διοικητικό και επικουρικό προσωπικό επικοινωνούν, συνεργάζονται, συντονίζονται και παρέχουν υπηρεσίες στα πλαίσια προώθησης μιας ενιαίας Πολιτικής για την Υγεία. Η τελευταία διασφαλίζεται από ένα «ζωντανό», συνεχώς ανανεωνόμενο Σύστημα Ολικής Ποιότητας, μέσα στο οποίο η διαχείριση των κινδύνων για την υγεία των ασθενών επιτελείται μέσα από προληπτικές και διορθωτικές ενέργειες.
Ιστορικά απαντώνται δύο κυρίαρχα μοντέλα οργάνωσης και λειτουργίας ανθρώπινων ομάδων και συλλογικοτήτων:
- το ιεραρχικό μοντέλο και
- το ισότιμο μοντέλο.
Στην ΑΝΑΠΛΑΣΗ δημιουργήσαμε την Υπερτομεακή Ομάδα Αποκατάστασης, ως υπέρβαση της . Ως κριτήρια επιλογής των μελών της ορίσαμε, όχι μόνον τυπικά ατομικά προσόντα (βασική εκπαίδευση, γνώση, εμπειρία), αλλά και ουσιαστικά χαρακτηριστικά (ακεραιότητα, συναισθηματική ωριμότητα, ενσυναίσθηση – συναισθηματική ταύτιση). Προσαυξήσαμε τα πλεονεκτήματα αυτής της Ομάδας με ένα πρόγραμμα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης. Τέλος, υπό την επίβλεψη καταξιωμένων στελεχών, που απολαμβάνουν την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων των συναδέλφων και συνεργατών, συνδυάσαμε τα πλεονεκτήματα αυτά με τα συλλογικά λειτουργικά γνωρίσματα της Ομάδας (σεβασμός, ευθύτητα, αλληλεγγύη).
Στην Υπερτομεακή Ομάδα Αποκατάστασης τα μέλη της είναι ισότιμα και η λειτουργία της διέπεται από διαφάνεια, ειλικρίνεια, ευθυκρισία.
Πριν 18 χρόνια υποσχεθήκαμε ότι θα καθιερώσουμε την Αποκατάσταση στη χώρα μας. Τότε διηγούμαστε μια ιστορία του μέλλοντος, ευχόμενοι να εισακουσθούμε από ευήκοα ώτα.
‘Εχουμε κατακτήσει την υπέρμετρη αξιοπιστία, που καθιστά την ΑΝΑΠΛΑΣΗ συνώνυμη της ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ.
Είπαμε την αλήθεια. Κρατάμε τις υποσχέσεις μας. Αποδεικνύουμε όσα υποσχόμαστε.
Ευχόμαστε οι ιδέες μας και οι απόψεις μας να μην βρίσκουν αντιγραφείς και (απο)μιμητές, αλλά μυημένους οπαδούς.
Σήμερα και κάθε μέρα διακηρύσσουμε την πεποίθησή μας ότι οι ασθενείς με ΑΕΕ δικαιούνται και αξίζουν την πλέον αποτελεσματική θεραπεία αποκατάστασης, γι’ αυτό και δεν σταματούμε να προσθέτουμε νέες καινοτόμες υπηρεσίες και κάθε φορά προσδίδουμε νέα αξία στη δράση μας και στο όραμά μας.
Αποστασιοποιούμαστε (ενάντια στο πνεύμα της εποχής μας) από ρηχούς και υπερφίαλους, ναρκισσιστικούς αυτοπροσδιορισμούς. Αντ’αυτού, αναλύουμε με περισσή σοβαρότητα και απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης που προκύπτει από τη συμμετοχή μας σ’ ένα διεθνούς ακτινοβολίας Νοσηλευτικό Ίδρυμα, τις αναφορές ποιοτικών υπηρεσιών ΟΛΩΝ ανεξαιρέτως των ασθενών μας και των συγγενών τους.
Οι επιδιώξεις μας, οι στόχοι μας, μετουσιώθηκαν (όχι βεβαίως χωρίς δυνατότητες περαιτέρω βελτίωσης και προόδου) σε αναγνωρίσιμα – και άρα κεκτημένα – ιδιαίτερα γνωρίσματα της μεγάλης οικογένειας της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ.
Οι ασθενείς εισπράττουν αβίαστη, ανειδίκευτη, πηγαία και αυθόρμητη ανθρωπιά, ευγένεια, γενναιοδωρία, κατανόηση, συμπόνια και αγάπη από την Ομάδα μας και αυθόρμητα και αυτόματα μας ανταποδίδουν τις «φιλοφρονήσεις» σχολιάζοντας με αυτούς τους προσδιορισμούς την αντιμετώπισή τους από τα μέλη της Ομάδας μας κατά την νοσηλεία τους και την συνύπαρξη τους με τη μεγάλη οικογένεια της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ.
Για μας, αυτοί είναι οι τίτλοι τιμής και οι μέγιστες επιστημονικές διακρίσεις.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2012, στην ιστοσελίδα του ιατρικού τύπου (www.iatrikostypos.com), ως συνεισφορά της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρίες.